కవి సంగమం #12#

DIVORCED

వెళ్ళిపోయావు కదూ ...

ఆ కాస్త అహాన్ని చంపుకోలేక,

ఆ అర్థం లేని కలహాలనే న్యాయ నిర్ణేతల్ని చేసి ,

ఏ పాపము ఎరుగని ప్రేమని గొంతు నులిమేసావు కదూ...

ఈ కొత్తదనం కూడా త్వరగానే పాతబడి రోత పుడుతుంది..

కాలం దొర్లిపోతుంది..

ఓనాడు......

ఏ అద్దం ముందు నిలబడ్డప్పుడో 

నీ కుంకుమ లో నే ప్రతి ఫలిస్తాను...

చంటాడి చేతి స్పర్శలో చల్లగా స్పృశిస్తాను..

బీరువాలోని ఏ చీర మడతలోంచో అనుకోకుండా జారి పడతాను..

గుండెల్లోంచి పెల్లుబికి చెలియలి కట్ట దాటి చెంపలపై కన్నీటి చారికనవుతాను...

ఆ వెచ్చని తడి అయినా ..

చలనం కోల్పోయిన నీ మది నదిలో జ్ఞాపకాల అలలు రేపితే ..

వెల్లువెత్తి నా చెంతకు రా ...

ఆనాడు నీ మెడలో మూడు ముళ్ళు వేసిన చోటే ..

అగ్ని సాక్షిగా ఎదురు చూస్తుంటాను..

ఈసారయినా అడుగులు తడబడకుండా వేద్దాం...

_ మోహన్ తలారి