ఆమె అత్తోరిల్లు హైదరాబాదు

మాది పశ్చిమ గోదావరి జిల్లా తణుకు దగ్గర కానూరు అగ్రహారం అని చిన్న పల్లెటూరు..

కమల, నేను చిన్నప్పట్నుంచి ప్రాణ స్నేహితులం..
ఇద్దరం పదో తరగతి వరకు కలిసి చదువుకున్నాం..తరువాత ఇద్దరం మానేసాం...
ఎంత బాగా ఆడుకునేవాళ్ళమో చిన్నప్పుడు
బట్టలు రాత్రి నానబెట్టుకుని పొద్దున్నే లేచి గోదారికెళ్ళి ఉతుక్కుని వచ్చేవాళ్ళం..
ఎంత బావుంటుందో గోదారికెళ్ళే దారి
దారికి అటు, ఇటు చెరుకు తోటలు, కమ్మగా కూసే కోయిలలు,
ఎర్రగా పండి రాలిన చేమ చింత కాయలు
భయం భయంగా చూసే ఉడత పిల్లలు
అప్పుడప్పుడు పాము, ముంగీస చెరుకుతోటలోంచి బయటికొచ్చి దార్లోనే దెబ్బలాడుకునేవి.
గోదారికెళ్ళేటప్పుడు చెప్పులేసుకునేవాళ్ళం కాదు ఇసుకలో నడిచేటప్పుడు, గట్టెక్కేటప్పుడు పట్టివ్వవని..
ఎంత అందంగా ఉంటుందో మా ఉరు..
చిలుకలు, చిలక పచ్చ రంగు పంట చేలు
మిగల ముగ్గిన జామ పళ్ళు
ఇంటిపక్కనే విరగబూసిన సన్నజాజి తోట
దొంగతనానికెళ్ళిన రాజు గారి మామిడి తోట
పరుగులు తీసే పంట కాలవ
ఇంకా ఎన్నో....
అయిదేళ్ళ క్రితం కమలకి, నాకు ఒకసారే పెళ్ళయ్యింది..
మా అత్తోరి ఊరు పక్కనే పెండ్యాల...
కమల అత్తోరి ఊరు హైదరాబాదు..
పెళ్ళయ్యాక మేమిద్దరం మళ్ళీ కలుసుకోలేదు..
మొన్న సంక్రాంతికి పిల్లల్ని తీసుకుని వచ్చింది...
నేను కూడా వెళ్లాను... ఎంత ఆనందమేసిందో అన్ని రోజుల తరువాత దాన్ని చూస్తున్నందుకు..
మనిషి మొత్తం మారిపోయింది..
సరిగ్గా కట్టుకోకపోతే ఆడవాళ్ళు చీరలో మరీ చిరాగ్గా ఉంటారని అప్పుడే అర్ధమయ్యింది నాకు..
కనపడగానే నవ్వింది...అందులో ఆనాటి స్వచ్చత లేదు...
పలకరింపు కూడా కొత్తగానే ఉంది..."ఎట్లున్నవ్" అంది...
పట్నం నుంచి వచ్చింది కాబట్టి కబుర్లన్నీ అదే చెప్పింది...
సాయంత్రం పూట నక్లెస్ రోడ్లో కూర్చుని హుస్సేన్ సాగర్ నీళ్ళు, బుద్ద విగ్రహం చూస్తే భలే ఉంటుందంట...
"హుస్సీన్ సాగర్ ప్రపంచంలోనే రెండవ అతి పెద్ద మురికి కాలవ అట కదా" అని అమాయకంగా అడిగాను..
"ఏం కాదు" అంది...
పెద్ద పెద్ద షాపింగ్ మాల్స్ ఉంటాయంట....
అందులో మమూలోళ్ళు ఎమీ కొనలేరంట...
పెద్ద పెద్ద లైట్లు రోజంతా వెలుగుతూనే ఉంటాయంట...
ఆప్పుడర్ధమయ్యింది నాకు పల్లెటూళ్ళో రోజుకి 10 గంటలు కరెంటెందుకు తీసేస్తున్నారో...
మొత్తం ఊరంతా తిరగాలంటే కనీసం 2 రోజులైనా పడుతుందంట...ఇంకా చాలా చెప్పింది...
ఇంతలో వాళ్ళమ్మొచ్చి కొబ్బరిబొండం నీళ్ళిస్తుంటే వద్దు కాఫీ తీసుకురమ్మంది...
వాళ్ళ పిల్లోడు ఆడుకోడానికెళ్తుంటే పిలిచి " ఏడికి వోతున్నవ్...డాడొచ్చినంక చెప్త మస్తు సతాయిస్తున్నవని" అంది..
ఆ పిల్లోడు మాట్లాడిందైతే నాకసలు అర్ధమే కాలేదు..
సరదాగా అలా గోదారికెళ్దామన్నాను...
హ్యాండ్ బ్యాగ్ లోంచి అద్దం తీసుకుని మొహానికి అదేదో రాసుకుని, లిప్స్టిక్కేసుకుని, హై-హీల్స్ చెప్పులేసుకుని బయలుదేరింది...
ఎందుకు ఇవన్నీ అన్నాను...
హైదరాబాదు లో ఈ మాత్రమైనా మేకప్ వేసుకోకుండా ఆడవాళ్ళు శవాన్ని చూడడానికి కూడా వెళ్ళరని చెప్పింది..
దారంతా మమ్మల్ని చూడటమే...
గట్టెక్కుతుంటే ఆ చెప్పు హీలు కాస్తా విరిగిపోయింది...
చెప్పులు చేత్తో పట్టుకుని నడవడానికి నామోషీ అంట అక్కడే పాడేసింది...
వచ్చేటప్పుడు అడిగాను ఎందుకే నీ భాష అలా మారిపోయింది అని...
"హైదరాబాదు ల గట్లనే మాట్లాడతరు" అంది...
మరిది హైదరాబాదు కాదుగా అన్నాను...
నా వంక అదోలా చూసింది...
అందరూ నీ వంక వింతగా చూస్తున్నారు...దానికి చూడు స్టైలెంత పెరిగిందో అనుకుంటున్నారు అన్నాను..
అప్పుడదేదో తీసుకోమంది...
ఆ...........లైటు... లైటు తీసుకోమంది...